یا علی
۰۶ فروردين ۹۷ ، ۱۲:۴۷
آرامش کشور
۰۵ فروردين ۹۷ ، ۲۲:۴۶
اوحدالدین محمد ابن محمد انوری
۰۵ فروردين ۹۷ ، ۱۸:۵۶
غول کنکور و فساد ناشی از آن، بیماری همه‌گیر کلاس‌های تقویتی و کتاب‌های کمک‌آموزشی و تدریس خصوصی و رقابت‌ها و مسابقات بی‌پایان، تقلب‌های علمی در همه سطوح و وضعیت اسف‌بار جذب و ارتقا و پایین‌آمدن اعتبار مدارک و عناوین دانشگاهی در سطح جامعه... اما آیا می‌توان چشم‌اندازهای مثبتی را در این میان مطرح کرد؟ بله، پاسخ به این پرسش، مثبت است. حتی در بدترین شرایط اگر قدم اول، یعنی شناخت مشکلات و آسیب‌شناسی درست انجام شود، درمان و ازمیان‌بردن مشکلات نیز ممکن است
ناصر فکوهی | دکتری انسان شناسی
بنده بارها به نظام آموزش عمومی کشور و عدم تناسب آن در الگوی توسعه کشور اشاره کرده ام. بحث این است که به نظر می رسد اگر مدارس ما بسته شود توسعه ایران سریع تر می شود. متأسفانه آموزش عمومی فعلی ایران ضد توسعه است. نه اینکه زحمت کشیده نمی شود، نه اینکه معلمان و بقیه دست اندرکاران واقعا زحمت نمی کشند، بحث این نیست. بحث این است که نگرش حاکم بر این آموزش ها غلط است
زنده یاد حسین عظیمی آرانی | دکتری اقصاد
با گذشت زمان و افزوده شدن دانشگاه ها و دانشجویان و دانشگاهیان و افت شدید کیفیت آموزش دانشگاه ها، به تدریج اهمیت مسئله سواد آکادمیک نمایان و تشدید شد، به گونه ای که به گمان من اگر مطالعه تجربی درباره وضعیت دانشجویان، دانش آموختگان و اعضای هیأت علمی مان از منظر سواد آکادمیک انجام دهیم ممکن است با نتایج فاجعه باری روبرو شویم. اگر از آن بخش از دانشجویان، دانش آموختگان و دانشگاهیانی که اساساَ نمی نویسند یا هنوز آمادگی های شناختی، عاطفی و اجتماعی لازم برای نوشتن را کسب نکرده اند، بگذریم و به سراغ آن دسته از دانشجویان، دانش آموختگان و دانشگاهیانی برویم که می نویسند و به پایان نامه ها، رساله ها، مقالات و کتاب هایی که تولید کرده اند نگاهی بیندازیم میتوانیم به وضوح بحران سواد آکادمیک را تشخیص دهیم. سخن این است که تا چه میزان متن های به ظاهر دانشگاهی ما به واقع متن های آکادمیک هستند؟ یعنی می توانند نوعی تعامل یا گفت وگو یا ارتباط رشته ای و دانشگاهی در اجتماع گفتمانی خود ایجاد کنند. متن آکادمیک، صرفا مقاله یا کتابی نیست که منتشر شده است، بلکه متنی است که از خوانایی و گویایی لازم برخوردار است. منظور از خوانایی و گویایی لازم این است که می تواند در اجتماع گفتمانی مشخصی نوعی گفت وگو یا تعامل یا ارتباط را شکل دهد. متأسفانه باید بگویم حتی خود مفهوم سواد دانشگاهی در نظام آموزش عالی ما هنوز ناشناخته است
نعمت‌الله فاضلی | دکتری انسان شناسی
امروز حتی یک فارغ‌التحصیل با کیفیت یک دانشگاه خوب دولتی، مدتی بعد از ورود به یک بنگاه یا سازمان (به ویژه در سازمان‌های دولتی و شبه‌دولتی) به فسیل تبدیل می‌شود. چون راهنما و مربی ندارد، کار را به درستی یاد نمی‌گیرد و بعد از مدتی به کارمندی بدل می‌شود که فقط به دنبال پر کردن ساعات اداری است تا حقوق ماهانه‌اش را دریافت کند. من به حال فارغ‌التحصیلان خوبی که به این ترتیب وارد سازمان‌ها می‌شوند، تاسف می‌خورم. زیرا نه تنها توانایی‌هایشان رشد نمی‌کند، بلکه روحیه و فرهنگ کاری آنها نیز به شدت تنزل می‌کند
علینقی مشایخی | دکتری مدیریت
هر کودک یک موجود کامل است. آموزش و پرورش معمولا با اقدامات خود این موجود کامل را ناقص می کند، چون نگاهش به این موجود غلط است. اگر این نگاه تغییر کند، آنگاه ماموریت آموزش و پرورش نیز به طور طبیعی تغییر می کند. دیگر آموزش و پرورش گمان نمی کند که ماموریتش تولید نخبه و دانش آموز باسواد و بالا بردن معدل بچه ها و آوردن رتبه در کنکور و حفظ کردن تاریخ و فرمول های فیزیک و ریاضی است بلکه درمی‌یابد که ماموریتش سالم نگاه داشتن و تقویت روح انسانی و غبارروبی از توانایی‌هایی است که در این «انسان کامل» وجود دارد. آنگاه درمی‌یابد که با مشق شب و املا و حضور و غیاب و نمره و معدل نمی‌توان از این انسان کامل رونمایی کرد
محسن رنانی | دکتری اقتصاد
آموزش‌وپرورش ایران به‌ویژه در چند دهه اخیر نه به‌درستی احساسات و تخیلات خلاق و صورخیال بچه‌ها را تعالی می‌دهد و نه تحلیل عقلی آنها را. آموزش‌وپرورش نمی‌تواند بچه‌ها را عقلانی پرورش دهد؛ بچه‌هایی که سوال بپرسند، بررسی و تحلیل کنند یا از پس تبیین منطقی و تحلیل عقلانی بربیایند. وقتی آموزش‌وپرورش تعلیم و تربیت عقلانی نداشته باشد، رشد تحریک‌پذیری هیجانی منفی در جامعه به‌وجود می‌آید. وقتی جامعه قدرت عقلانی ندارد تحریک‌پذیر است. تعریف تخصصی جوزدگی به‌نوعی تحریک‌پذیری هیجانی بالا می‌شود. کسانی که زود عصبانی شده، زود واکنش نشان می‌دهند و زود واله و شیدا و زود متنفر می‌شوند؛ این‌ها همان کسانی هستند که می‌گوییم تحریک‌پذیری هیجانی بالایی دارند. علت دیگر وجود جوزدگی، ضعف در تمرین گفت‌وگو و توافق عقلایی است. ناتوانی در سازش، گفت‌وگو و چانه‌زنی سبب می‌شود مردم تابعی از جوهایی می‌شوند که عده‌ای برایشان می‌سازند
مقصود فراستخواه | دکتری برنامه‌ریزی توسعه آموزش عالی
هر کسی که به بیش از چند مدرسه مراجعه داشته باشد، خیلی سریع متوجه می شود که مدارس با یکدیگر فرق می کنند. در یک مدرسه معلمان و مدیر هیجان دارند. در مدرسه دیگر نارضایتی و دلخوری مدرسه ملموس است؛ مدیر سعی می کند بی کفایتی اش را پشت نقابی از مسئولیت پنهان کند. در مدرسه سوم نه لذت و نه ناامیدی وجود دارد، بلکه برنامه های بی محتوایی برگزار می شود. هر یک از این مدارس ظاهرا شخصیت خاص خود را دارند
اندرو هالپین | Halpin, A. W. (1966). Theory and research in administration
ملا محمد محسن فیض کاشانی
۰۵ فروردين ۹۷ ، ۰۸:۰۲
يكشنبه, ۵ فروردين ۱۳۹۷، ۱۲:۱۶ ق.ظ
- هر کجای ایران که هستیم، نیم نگاهی به طبیعت داشته باشیم. شاید برداشتن چند دانه از زباله های روی زمین، لبخند بهاری طبیعت را دلنشین تر کند. هموطن های خودمان را دعوت کنیم که چند دانه از زباله های روی زمین را هم ایشان بردارند.
- هر کجای ایران که هستیم، اگر دیدیم فردی یا افرادی زباله های خود را در طبیعت رها می کنند، بی تفاوت نباشیم. با زبان خوش با ایشان گفتگو کنیم. با سلام شروع کنیم و تبریک سال نو.
- هر کجای ایران که هستیم، اگر دیدیم افرادی در جمع آوری زباله های رها شده در طبیعت همتی دارند و این کار را با حضورشان در هر منطقه ای، برای چند دقیقه انجام می دهند. از ایشان تشکر کنیم. با سلام شروع کنیم و تبریک سال نو. این تشکرها، حال آدم ها را خوب می کند. ساده است ...
۰۵ فروردين ۹۷ ، ۰۰:۱۶
پیشی و موشی هم اضافه شدن
۰۴ فروردين ۹۷ ، ۲۰:۵۰
آثار باستان شناسی و مردم شناسی و برخی اسناد تاریخی
۰۳ فروردين ۹۷ ، ۰۰:۱۴
بهارتان خوش؛ اولین روز ماه رجب گذشت
۲۹ اسفند ۹۶ ، ۰۰:۰۹
چند صحنه کوتاهِ کوتاه
۲۶ اسفند ۹۶ ، ۲۰:۱۹
میگذره روزها ...
۲۶ اسفند ۹۶ ، ۰۸:۱۸
همین دور و اطراف ما
۲۵ اسفند ۹۶ ، ۱۰:۲۵