... روزگار پیچ!یدهـ ...

نوآوری . پویایی . یادگیری . زندگی

۵۴ مطلب در فروردين ۱۳۹۷ ثبت شده است

پند حکیم محض صواب است و عین خیر / فرخنده آن کسی که به سمع رضا شنید

خواجه شمس الدین محمد حافظ شیرازی
۳۰ فروردين ۹۷ ، ۱۶:۳۳

بیست دقیقه تاخیر داشت ... ردیف پنجاه و چهار یک بویینگ هفتصد و چهل و هفت

ظهر سه شنبه؛ بیست و هشتمین روز بهار
۲۹ فروردين ۹۷ ، ۰۰:۴۸

پایتخت ایران، وقتی هوایش ابری و بارانی است؛ سخنی دارد با این مردم ... مهربان تر باشید

مهربان تر باشیم
۲۶ فروردين ۹۷ ، ۱۱:۰۱

صدای قطره های باران ... بامداد بیست و ششمین روز بهار

طهران
۲۶ فروردين ۹۷ ، ۰۱:۵۹

هفته گذشته یک کتاب دست دوم یا دست چندم از روبه‌روی دانشگاه تهران خریدم؛ « آورده‌اند که ... »

امروز قدری خواندم ... کتابی به کوشش: دکتر ابوالفضل قاضی
۲۵ فروردين ۹۷ ، ۲۲:۲۹

اقدامی بی سابقه در جمهوری اسلامی: راه اندازی سامانه شفافیت شهرداری تهران

اطلاعات قردادهای کلان شهرداری تهران در دسترس مردم قرار گرفته است
۲۴ فروردين ۹۷ ، ۲۰:۵۵

وقتی سخن از فرهنگ نوآوری می شود ...

عصر امروز ساعاتی را به تماشای آثار علی اکبر صادقی اختصاص دادیم؛ موزه هنرهای معاصر

بیست و دومین روز بهار
۲۲ فروردين ۹۷ ، ۲۰:۳۸
سه شنبه, ۲۱ فروردين ۱۳۹۷، ۰۴:۰۱ ب.ظ
ایران؛ امید؛ بهشت؛ بهارستان

ایران؛ امید؛ بهشت؛ بهارستان

یک سال پس از انتخابات ۱۳۹۶ است. 
بر در و دیوارهای شهرها، خبری از دوباره ایران و دوباره امید نیست!
عجیب هم نیست! چون عده‌ای فکر می‌کنند، پاسخ مطالبه‌گری‌ها این است که: خیالتان راحت باشد.

در شرایطی شبکه‌های مختلف تلویزیونی بر گوشه تصویرشان، نام سال نو را درج کرده‌اند که بسیاری از کسب وکارهای تولیدی در ایران، در سردرگمی سازوکار تامین مواد اولیه خودشان طی ماه‌های آتی هستند. حمایت از کالای ایرانی، بیشتر به افسانه‌ای می‌ماند که بی‌خبر از اطلاعات و نرخ‌های روزانه بازار است. نتیجه این ماجرا در طول زمان، مرگ کیفیت تولیدات و خدمات است.

همچنان چالش فرهنگی و اجتماعی رفتار ایرانیان بحث‌ برانگیز است. در همین چند سال قبل، سخن از اتحاد بود که خودرو نخرید. با اعلام یک طرح جدید تسهیلات خرید خودرو، مردم سرزمینمان رکورد جدیدی در خرید خودرو ثبت کردند. به نظر می‌رسد فروکاستن مساله به این که (چرا گوجه‌فرنگی می‌خرید؟ چرا تخم‌مرغ می‌خرید؟ چرا خودرو می‌خرید؟ چرا دلار می‌خرید؟ نخرید! نخرید!) دردی از دردهای جامعه ایران دوا نخواهد کرد. داشتن بینشی تحلیلی برای درک مساله‌ها، مانند قرص و کپسول نیست. البته افراد و گروه‌های مختلف به طور مستمر در تلاشند که آگاهی مردم را افزایش دهند. 

از سوی دیگر چهره‌های محبوبی که با یک ویدئو در نزدیکی انتخابات‌ها، می‌توانند میلیون‌ها نفر را به هیجان آورند، در زمان بروز چالشی اجتماعی مانند اعتراضات دی ماه گذشته یا در زمان چالشی اقتصادی مانند آنچه طی این ایام بر سر نرخ ارز و سکه آمده، سکوت می‌کنند.

۱۹ فروردین ۱۳۹۷ در حالی که در خیابان بهشت شهردار تهران در حال خواندن متن استعفای خود بود، در میدان بهارستان، سخنگوی کمیسیون آموزش مجلس گزارش تفحص از صندوق ذخیره فرهنگیان را می‌خواند. استعفای شهردار رد شد. گزارش تفحص از صندوق ذخیره فرهنگیان به قوه قضاییه ارجاع یافت.
درباره اولی، پوشش خبری گسترده‌ای بود. اما درباره دومی، رسانه ها کمتر به جزییات پرداختند. اولی، گرفتار بازی سیاسی شد و در صدر اخبار. و دومی چون حرف از فساد داشت، کمتر مورد توجه قرار گرفت.

در گزارش تفحص از صندوق ذخیره فرهنگیان، فصلی به بانک سرمایه اختصاص داشت. یک بند از گزارش به نقل از ایسنا:
"تغییرات در مدیران عامل بانک سرمایه از بدو تاسیس تا پایان سال ۹۵ نشان می دهد که انتصاب ۱۳ مدیرعامل با میانگین مدیریت ۱۰ ماه منجر به عدم ثبات مدیریتی و به یکی از عوامل زمینه ساز تخلف و تضعیف جایگاه بانک بدل شده و صدمات جبران ناپذیر را بر پیکره آن وارد کرده است که نتیجه این پیامد مهم در صورت ادامه دار بودن می تواند بانک را به ورطه نابودی کشاند."

این بانک که در گزارش تفحص مجلس، سخن از نابودی آن است، همین روزها در تبلیغات شهری خود، تصویر سفره هفت سین را به نمایش گذاشته و از سین سرمایه سخن گفته است. 

در این اوضاع وقتی سخن از سرمایه می‌شود، باید به یاد سرمایه اجتماعی بود. به نظر می رسد وضعیت ما به گونه‌ای است که انباشته سرمایه اجتماعی، به مانند دانه‌های شن یک ساعت شنی هر لحظه در حال کاهش است؛ چه در بعد ساختاری، چه در بعد شناختی و چه در بعد ارتباطی.  

نه #بهشت و نه #بهارستان،
حال و هوای شهر و دیار امروز ما نیست.
و دریغا به خاطر حرمت واژه ها؛
حرمت #امید.

باید #فکر کنیم. باید #گفتگو کنیم. درباره اعتماد، درباره تعهد و درباره مسوولیت‌پذیری. این مفاهیم در زندگی روزمره ما ایرانیان باید جانی تازه بگیرند. حرمت واژه‌ها را باید به واژه‌ها برگردانیم.

سیدعلیرضا کاشی‌زاد
این یادداشت در بیست فروردین هزار و سیصد و نود و هفت، در کانال تفکر سیستمی منتشر شده است.
۲۱ فروردين ۹۷ ، ۱۶:۰۱

از پشت میز کارت بلند شو ...

نخستین جلسه امروز، ساعتی دیگر در دانشکده مدیریت و اقتصاد شریف خواهد بود ...

 دومین دیدار و گفتگو با یکی از اساتید مدیریت درباره ایده ای تازه
۱۹ فروردين ۹۷ ، ۰۷:۰۱

آخرین جلسه دیروز، دیدار با دوستی بود که از طریق روزگار پیچ!یدهـ در ایام نوروز با من مکاتبه داشت ...

یک دانشجوی خوشفکر با دغدغه تحول در گوشه ای از صنعت ایران
۱۹ فروردين ۹۷ ، ۰۶:۵۶

واژه نوآوری ...

۱۸ فروردين ۹۷ ، ۰۳:۰۵

به همان اندازه که سانسور آزاردهنده است؛ غافل گیری تولد مهران مدیری هیجان انگیز است

آفرین بر تیم برنامه ساز و گروه مهران مدیری
۱۸ فروردين ۹۷ ، ۰۰:۱۱

سانسور در گفتگوی مهران مدیری با عادل فردوسی به راحتی قابل تشخیص است ... آخرین قسمت دورهمی

تلویزیون ایران یاد نمی گیرد
۱۸ فروردين ۹۷ ، ۰۰:۰۱

امید تازه را دریاب و دریاب / غم دیرینه را بگذار و بگذر

فریدون مشیری
۱۶ فروردين ۹۷ ، ۲۰:۱۲

صبح امروز ساعتی را به بررسی نکاتی از چند مقاله اختصاص دادم ...

به امید خدا از دقایقی دیگر جلسات کاری امروز آغاز می شود
پانزدهمین روز بهار ... فروردین ماه به نیمه رسید
۱۵ فروردين ۹۷ ، ۰۸:۳۰
سه شنبه, ۱۴ فروردين ۱۳۹۷، ۱۱:۲۵ ب.ظ
سه پیشنهاد برای سیاستگذاران بخش عمومی و مدیران دولتی در آغاز سال نو

سه پیشنهاد برای سیاستگذاران بخش عمومی و مدیران دولتی در آغاز سال نو

سال ۱۳۹۷ سال حمایت از کالای ایرانی نام‌گذاری شد. 

پیشنهاد اول

نام سال ۱۳۹۱ یعنی شش سال پیش، تولید ملی و حمایت از کار و سرمایه ایرانی بود. بله؛ درست خواندید. البته با توجه به بی ثباتی سطوح مختلف مدیریت در فرآیند تغییر دولت‌ها، احتمالا نام سال نو برای برخی از مدیران کشور جدید است. بنابراین طی روزهای آغازین کاری در همین فروردین ماه جمعی از مدیران دولتی، به این فکر می‌کنند که: خب امسال چه کار کنیم! پیشنهاد اول این است که در هر سازمانی که حضور دارید، در اسرع وقت یک گزارش عملکرد از سال ۱۳۹۱ بیابید. حتما کار سختی است. چرا که اساسا با واژه غریبی دست و پنجه نرم خواهید کرد. واژه عملکرد! اما اگر مدیر هستید، باید بتوانید چنین کاری انجام دهید. اگر بخواهید قدری سیستمی فکر کنید و مهارتی مانند #تفکر_در_طول_زمان را به کار بگیرید، بد نیست که نه تنها گزارش عملکرد سال ۱۳۹۱ بلکه روند عملکرد سازمان یا واحد سازمانی خودتان را طی این شش سال گذشته بررسی کنید. موضوع این است: عملکرد سازمان یا واحد سازمانی شما در حمایت از تولید ملی، کار و سرمایه ایرانی.

پیشنهاد دوم

لطفا تا اطلاع ثانوی در حمایت از کالای ایرانی هیچ همایشی برگزار نکنید و در همایشی با این نام شرکت نکنید! از کارهای مرسوم طی سال‌های گذشته در ایران، این بوده است که سازمان‌های دولتی با تغییر نام سال، مجموعه‌ای از همایش‌ها را تعریف می‌کنند. اگر دغدغه عملکرد دارید، تا اطلاع ثانوی نه همایشی را برگزار کنید و نه در همایشی شرکت کنید. باید به جای تولید هزاران صفحه گزارشات بی‌فایده و هزاران نفر ساعت کار غیرتخصصی و کارهایی مانند برگزاری همایش و جلسات هم‌اندیشی عجیب و غریب، یک کار سخت انجام دهید. فکر کنید. بله؛ درست خواندید. فکر کردن کار سختی است. به ویژه برای یک مدیر ارشد دولتی و سیاستگذار بخش عمومی که مرتب از جلسه‌ای به جلسه‌ی دیگری در رفت و آمد است. از یک جای سازمان به جای دیگری در سازمان. گاهی از این خیابان به آن خیابان. برخی اوقات از شهری به شهری دیگر. و وقتی یک هفته کاری را مرور می‌کنیم، می‌بینیم تمام زمان کاری به جلسه گذشته است. جلسه پشت جلسه. انگار وقتی برای فکر کردن نیست. گاهی که از نزدیک با برخی از مدیران تعامل داشته باشید، در میان گفت‌وگویشان آگاهانه و غیرآگاهانه می‌گویند: فکر کردن نمی‌خواهد که ... یا می‌گویند: وقتی برای فکر کردن نداریم ... اگر می‌خواهید وقتی برای فکر کردن بیابید، لطفا تا اطلاع ثانوی نه همایشی در حمایت از کالای ایرانی برگزار کنید و نه در همایشی شرکت کنید، به جای آن قدری فکر کنید. فکر کنید به مدیریت زمان خودتان. فکر کنید به مدیریت کلام خودتان!

پیشنهاد سوم

تصمیم بگیرید که در بحران‌های پیش رو در سال جدید، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی را مسوول کمیته ویژه رسیدگی به وضعیت نفتکش نکنید! دلیل این پیشنهاد ساده است. زمان آقای وزیر ارزشمند است. باید برای بحران‌ها، مدیر پروژه داشت. یکی از گام‌های کلیدی در مدیریت بحران، این است که بدانید در شرایط بحرانی، داشته‌های شما چیست. اعضای تیم چه کسانی هستند؟ رهبری این تیم بر عهده کیست؟ باید از قبل آماده بود. حمایت از کالای ایرانی، به خودی خود در وضعیت موجود ساختار مدیریت و اقتصاد کشور، یک مسأله بحرانی است. امید این که، شش سال بعد یعنی در سال ۱۴۰۳ دری به تخته نخورد و نام سال دوباره به حمایت از تولید ملی مربوط نباشد! یا اگر مربوط بود، چنین یادداشتی دوباره منتشر نشود. بالاخره این بحران کار دستمان می‌دهد؛ دیر یا زود.

سیدعلیرضا کاشی‌زاد
این یادداشت در  دوازده فروردین هزار و سیصد و نود و هفت، در کانال تفکر سیستمی منتشر شده است.
۱۴ فروردين ۹۷ ، ۲۳:۲۵

وَ مُعَلِّمُ نَفْسِهِ وَ مُؤَدِّبُهَا ... و آن که خود را تعلیم دهد و ادب اندوزد

امیرالمومنین علی علیه السلام

مَنْ نَصَبَ نَفْسَهُ لِلنَّاسِ إِمَاماً
فَلْیَبْدَأْ بِتَعْلِیمِ نَفْسِهِ قَبْلَ تَعْلِیمِ غَیْرِهِ
وَ لْیَکُنْ تَأْدِیبُهُ بِسِیرَتِهِ قَبْلَ تَأْدِیبِهِ بِلِسَانِهِ
وَ مُعَلِّمُ نَفْسِهِ وَ مُؤَدِّبُهَا
أَحَقُّ بِالْإِجْلَالِ مِنْ مُعَلِّمِ النَّاسِ وَ مُؤَدِّبِهِمْ

آن که خود را پیشواى مردم سازد
پیش از تعلیم دیگرى باید به ادب کردن خویش پردازد،
و پیش از آنکه به گفتار تعلیم فرماید باید به کردار ادب نماید،
و آن که خود را تعلیم دهد و ادب اندوزد،
شایسته تر به تعظیم است از آن که دیگرى را تعلیم دهد و ادب آموزد.

نهج البلاغه | سید رضی
ترجمه | سید جعفر شهیدی

۱۴ فروردين ۹۷ ، ۰۰:۰۷

نوروز ... کتاب های تازه و لذت خواندن

دهمین روز بهار
۱۰ فروردين ۹۷ ، ۱۳:۰۴

افکار عمومی؛ اصلی ترین فشار برای کنترل مفاسد و جلوگیری از فسادهای بعدی

  • فساد یک امر سیاسی است و کنترل آن هم یک امر سیاسی است و در نتیجه نیازمند اراده سیاسی است. اما اینکه چرا فساد کنترل نمی شود باید به کارکردهای تصمیمات اساسی و ساختاری در کشور اشاره کرد. 
  • به نظر من در مورد ایران متاسفانه وضعیت فساد مالی و اداری اصلی ترین معضل "از رشدماندگی" کشور است و اگر می خواهیم رشد و توسعه پیدا کنیم اولین مبارزه باید مبارزه با فساد باشد.
  • باید نهادهای نظارتی وجود داشته باشند که بهترین شکل آن نهادهای نظارتی مردمی، رسانه های آزاد، احزاب سیاسی واقعی و مستقل و تشکل های غیردولتی و جریان آزاد اطلاعات است که شفاف سازی کنند و این امکان را فراهم نمایند تا اگر جایی تخلفی صورت گرفت در همان مراحل اولیه به اطلاع مردم برسد و افکار عمومی اصلی ترین فشار برای کنترل مفاسد و جلوگیری از فسادهای بعدی باشد
حسین راغفر | دکتری اقتصاد 
۱۰ فروردين ۹۷ ، ۰۱:۴۸

امروز؛ آغاز طراحی چند کارگاه آموزشی جدید

پنجشنبه؛ نهمین روز بهار
۰۹ فروردين ۹۷ ، ۱۳:۳۳

به وضوح می‌شود مشاهده کرد که فساد در سطوح مختلف فرادستان و فرودستان با سرعت بالایی در حال گسترش است

سطرهایی از مقاله نیما نامداری | تحلیلگر اقتصادی
هفته نامه تجارت فردا | تاریخ انتشار : ۹ دی ۱۳۹۶ 

در اواسط دهه 80 دکتر فرامرز رفیع‌پور در کتاب خود با نام «سرطان اجتماعی فساد» به نتایج پیمایشی استناد کرد که نشان می‌داد 75 درصـد شهروندان معتقد بودند که فساد در همه سطوح دولت وجود دارد و تنهـا دو درصد اعتقاد داشتند فساد اصلاً در حکومت وجود ندارد، کمی کمتر از نیمی از افراد در همین پیمایش فساد مدیران را یکی از مهم‌ترین موانع رشد مملکت قلمداد کرده بودند. شاخص‌های بین‌المللی هم نشان می‌دهد ایران وضعیت خوبی در فساد ندارد. بر اساس آخرین گزارش سازمان بین‌المللی شفافیت ایران در سال 2017 بین 167 کشور رتبه 131 را داشته است. بهترین رتبه ایران در سال‌های اخیر در این شاخص رتبه 95 (در سال 2005) و بدترین آن 168 (در سال 2009) بوده است. بر اساس نتایج این سنجش، به وضوح در 10 سال اخیر وضعیت فساد در ایران بدتر شده است. اما قضاوت درباره اینکه فساد سیستماتیک در ایران رخ داده نیازمند اطلاعات بیشتری است که در دسترس ما وجود ندارد. اما به وضوح می‌شود مشاهده کرد که فساد در سطوح مختلف فرادستان و فرودستان با سرعت بالایی در حال گسترش است.
نشانه‌هایی از شکل‌گیری فساد سیستماتیک را می‌توان این‌گونه فهرست کرد:
۱- از بین رفتن قبح فساد و رواج توجیهاتی در دفاع از آن در نسل جوان جامعه
۲- دشواری کسب‌وکار سالم در بسیاری از صنایع
۳- هشدارهای مکرر مقامات ارشد نظام از ایستادن در پرتگاه فساد
۴- بی‌میلی جامعه در شکایت قضایی از مصادیق فساد به دلیل تعدد موارد یا یأس از رسیدگی سریع
۵- شکست سیستماتیک تلاش‌ها برای اصلاح اقتصادی و کوچک‌سازی دولت
۶- تعدد پرونده‌های فساد اقتصادی و روند افزایشی تعداد این پرونده‌ها
۷- خروج جدی سرمایه از کشور و جذب سرمایه خارجی نزدیک به صفر
۸- سهم پایین مالیات بر درآمد شرکت‌ها و مشاغل از درآمدهای دولت که نشانه گستردگی بازار زیرزمینی است.
۰۹ فروردين ۹۷ ، ۰۲:۳۴

کاهش فساد راهکار دارد؛ مدیریت و اقتصاد ایران گرفتار فساد سیستماتیک است. ریشه کن نمی شود

از چالش های نظام پولی - بانکی تا ساختار حاکمیت شرکتی در سازمانهای دولتی و شبه خصوصی
۰۹ فروردين ۹۷ ، ۰۲:۰۹